
Veni, vidi, vici
11 kilo. Een mooi getal om op af te kloppen, niet? Volgende week omstreeks deze tijd sta ik hand in hand met mijn verloofde voor een altaar en zeg ik de belangrijkste “ja” van mijn leven. En dan is Nico niet meer mijn verloofde, maar mijn man. Mijn mán. Mijn echtgenoot. En ik begon net te wennen aan verloofde. 🙂 11 kilo, dus. Op drie maanden. Eén kilo meer dan ik mezelf als streefdoel had opgesteld. Je kan dus wel zeggen dat ik heel, héél tevreden ben. Die kleedjes waar ik vijf jaar geleden gemakkelijk in paste, maar het laatste[…]